Ανασκόπηση Τοπολογίας Συστήματος Επαγωγής Θέρμανσης
Ανασκόπηση Τοπολογίας Συστήματος Επαγωγής ΘέρμανσηςΌλα επαγωγικά συστήματα θέρμανσης αναπτύσσονται με χρήση ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Michael Faraday το 1831. Η ηλεκτρομαγνητική επαγωγή αναφέρεται στο φαινόμενο κατά το οποίο δημιουργείται ηλεκτρικό ρεύμα σε ένα κλειστό κύκλωμα από τη διακύμανση του ρεύματος σε ένα άλλο κύκλωμα που βρίσκεται δίπλα του. Η βασική αρχή της επαγωγικής θέρμανσης, που είναι μια εφαρμοσμένη μορφή της ανακάλυψης του Faraday, είναι το γεγονός ότι το εναλλασσόμενο ρεύμα που ρέει μέσα από ένα κύκλωμα επηρεάζει τη μαγνητική κίνηση ενός δευτερεύοντος κυκλώματος που βρίσκεται κοντά του. Η διακύμανση του ρεύματος μέσα στο πρωτεύον κύκλωμα
έδωσε την απάντηση για το πώς δημιουργείται το μυστηριώδες ρεύμα στο γειτονικό δευτερεύον κύκλωμα. Η ανακάλυψη του Faraday οδήγησε στην ανάπτυξη ηλεκτρικών κινητήρων, γεννητριών, μετασχηματιστών και συσκευών ασύρματης επικοινωνίας. Η εφαρμογή του όμως δεν ήταν άψογη. Η απώλεια θερμότητας, η οποία συμβαίνει κατά τη διαδικασία της επαγωγικής θέρμανσης, ήταν ένας σημαντικός πονοκέφαλος που υπονόμευε τη συνολική λειτουργικότητα ενός συστήματος. Οι ερευνητές προσπάθησαν να ελαχιστοποιήσουν την απώλεια θερμότητας με πλαστικοποίηση των μαγνητικών πλαισίων που τοποθετήθηκαν στο εσωτερικό του κινητήρα ή του μετασχηματιστή. Ο νόμος του Faraday ακολουθήθηκε από μια σειρά πιο προηγμένων ανακαλύψεων όπως ο νόμος του Lentz. Αυτός ο νόμος εξηγεί το γεγονός ότι το επαγωγικό ρεύμα ρέει αντίστροφα προς την κατεύθυνση των αλλαγών στην επαγωγική μαγνητική κίνηση.