Ο επαγωγικός θερμαντήρας είναι η πηγή θέρμανσης εξοικονόμησης ενέργειας για τα περιστροφικά στεγνωτήρια
Η ξήρανση είναι μια λειτουργία μεγάλης εμπορικής σημασίας σε πολλές βιομηχανικές εφαρμογές που κυμαίνονται από τα τρόφιμα,
στους τομείς της γεωργίας, της εξόρυξης και της μεταποίησης. Το στέγνωμα είναι σίγουρα μια από τις πιο ενεργοβόρες λειτουργίες
βιομηχανία και τα περισσότερα στεγνωτήρια λειτουργούν με χαμηλή θερμική απόδοση. Η ξήρανση είναι μια διαδικασία κατά την οποία ένα αδέσμευτο και=ή δεμένο
Το πτητικό υγρό αφαιρείται από ένα στερεό με εξάτμιση. Μεγάλες ποσότητες κοκκώδους υλικού με σωματίδια 10 mm ή μεγαλύτερα που δεν είναι πολύ εύθραυστα ή ευαίσθητα στη θερμότητα ή προκαλούν άλλα προβλήματα χειρισμού στεγνώνουν σε περιστροφικούς ξηραντήρες στις βιομηχανίες επεξεργασίας.
Οι συμβατικές μέθοδοι μεταφοράς θερμότητας για ξήρανση είναι η συναγωγή, η αγωγιμότητα και η υπέρυθρη ακτινοβολία και η διηλεκτρική θέρμανση. Στις σύγχρονες τεχνικές ξήρανσης, η εσωτερική θερμότητα παράγεται από ραδιοφωνικές ή μικροκυματικές συχνότητες. Στα περισσότερα
Η θερμότητα των στεγνωτηρίων μεταφέρεται με περισσότερες από μία μεθόδους, αλλά κάθε βιομηχανικό στεγνωτήριο έχει μία κυρίαρχη μεταφορά θερμότητας
μέθοδος. Στο περιστροφικό στεγνωτήριο αυτό είναι συναγωγή, η απαραίτητη θερμότητα συνήθως παρέχεται από την άμεση επαφή ενός θερμού αερίου με το υγρό στερεό. Η περιστροφική ξήρανση είναι μια περίπλοκη διαδικασία που περιλαμβάνει ταυτόχρονη μεταφορά θερμότητας, μεταφορά μάζας και
φαινόμενα μεταφοράς ορμής.
Ένας σημαντικός αριθμός εγγράφων έχει δημοσιευθεί για περιστροφικούς ξηραντήρες που καλύπτουν διάφορες πτυχές όπως το στέγνωμα, η κατανομή του χρόνου παραμονής και η μεταφορά στερεών. Ένα στατικό μοντέλο για περιστροφικό στεγνωτήριο αντίθετου ρεύματος αναπτύχθηκε από την Myklesstad[1] για να ληφθεί ένα προφίλ υγρασίας για τα στερεά τόσο σε περιόδους σταθερού όσο και σε περιόδους πτώσης. Shene et al.[2] ανέπτυξε ένα μαθηματικό μοντέλο για την πρόβλεψη των αξονικών προφίλ θερμοκρασίας και περιεκτικότητας σε υγρασία στερεού και ξηραντικού αερίου κατά μήκος ενός περιστροφικού στεγνωτηρίου άμεσης επαφής εστιάζοντας στην κινητική ξήρανσης με βάση φαινομενολογικά μοντέλα. Έλαμψε και
Ο Bravo[3] χρησιμοποίησε δύο διαφορετικές προσεγγίσεις για να προβλέψει την περιεκτικότητα σε στερεά υγρασία και τα προφίλ θερμοκρασίας στερεών κατά μήκος α
Περιστροφικό στεγνωτήριο συνεχούς, έμμεσης επαφής που θερμαίνεται με σωλήνες ατμού εφαρμόζοντας ισορροπίες θερμότητας και μάζας στο στερεό
φάση σε διαφορικό στοιχείο μήκους στεγνωτηρίου .